Lokalizacja: Parafia Najświętszego Zbawiciela, ul. Reymonta 11/134
Idź do tego miejsca!
Zobacz również:
Kościół parafialny Najświętszego Zbawiciela we Włocławku w latach 1992-2002 był świątynią garnizonową. O obecności wojska przypominają m.in. wmurowane tablice. Pierwsze pojawiły się niedługo po ustanowieniu kościoła ośrodkiem duszpasterstwa 3. Włocławskiego Pułku Drogowo-Mostowego im. gen. Karola Sierakowskiego.
Pierwszą tablicę, upamiętniającą żołnierzy włocławskiego pułku oraz jednostek, z których brał początek i tradycje bojowe, ufundowało 16 kwietnia 1994 r. dowództwo pułku z płk. Stanisławem Białkiem na czele. Dedykowana jest
„Żołnierzom 3. Pułku Saperów Wileńskich, 3. Brygady Pontonowo – Mostowej, 3. (1.) Pułku Pontonowego poległym za wolną i niepodległą Ojczyznę na polach bitew wszystkich frontów oraz w rozminowywaniu kraju”.
Na płycie jest też wyryta odznaka pułkowa. Tę i kolejne tablice poświęcił ks. prałat ppłk rez. Zbigniew Szygenda, proboszcz parafii, który do dziś służy jako duszpasterz żołnierzom i weteranom walk o niepodległość.
Od 12 grudnia 1994 r. w kościele znajduje się tablica ufundowana przez Oddział Włocławski Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Na kamieniu wyryty jest napis:
„W hołdzie żołnierzom Armii Krajowej poległym w kraju i za granicą, pomordowanym w obozach i łagrach,
prześladowanym w obronie wolności i sprawiedliwości – tablicę tę poświęcają ci, co przeżyli”.
Trzy lata później członkowie Związku Represjonowanych Politycznie Żołnierzy Górników upamiętnili swoich kolegów, towarzyszy broni zmuszonych do katorżniczej pracy w kamieniołomach i kopalniach (Forma represji władz komunistycznych wobec działaczy podziemia, żołnierzy wyklętych, przyp. ŁS). Inskrypcja głosi:
„W hołdzie represjonowanym żołnierzom – górnikom w kopalni węgla, kamieniołomów i rud uranu, którzy w latach 1949-1959 stracili życie i zdrowie
– koledzy okręgu Włocławek. 22.VI. 1997 r.”
Po dwóch latach w kościele umieszczono dwie tablice. Fundatorami pierwszej, upamiętniającej ppłk Mieczysława Teodorczyka, są żołnierze garnizonu i kombatanci z Włocławka. Na płycie z odznaką 14. Pułku Piechoty, kotwicą Polski Walczącej i datą 28 lutego 1999 r. czytamy:
„Podpułkownikowi Mieczysławowi Teodorczykowi ps. «Roman», żołnierzowi 14 Pułku Piechoty WP i AK, komendantowi Polskiej Organizacji Zbrojnej na Kujawach, ziemi dobrzyńskiej i Mazowszu, więźniowi Gestapo – straconemu w Pomiechówku, w 100. rocznicę urodzin i 55. rocznicę śmierci”
Drugą tablicę ofiarował 11 kwietnia 1999 r. Związek Inwalidów Wojennych RP Oddział Włocławek. Pod słowami „Bóg, Honor, Ojczyzna” (dewiza ZIWRP) i godłem Polski – umieszczono zwięzły napis:
„ W hołdzie inwalidom wojennym, którzy odeszli na wieczną wartę, w 80. rocznicę powstania Związku Inwalidów Wojennych RP”
Warto wiedzieć, że Związek Inwalidów Wojennych jest najstarszą polską organizacją kombatancką; powstał w 1919 r.
Od 26 marca 2006 r. w kościele Najświętszego Zbawiciela znajduje się także tablica upamiętniająca harcerzy, ufundowana przez harcmistrza ZHP Jerzego Ziółkowskiego. Zawiera 23 nekrologi zasłużonych działaczy harcerskich z Włocławka i okolicy. Wśród nich jest m.in. inskrypcja pamięci ppłk. hm. Jerzego Kozińskiego, obrońcy Wisły z 1920 r., wieloletniego komendanta Hufca Włocławek.
Jak do tej pory ostatnią tablicę wmurowano, odsłonięto i poświęcono w 2012 r. Fundatorzy: Barbara i przyjaciele, oddali w ten sposób hołd
śp. por. dr. Jerzemu Stanisławowi Adamowi Stadnickiemu ps. „Jurek” (1927-2011), żołnierzowi AK II. Batalionu Szturmowego „Odwet”.
Tekst: AL. ŁUKASZ STARCZEWSKI. Źródło: „Przewodnik Katolicki”, mutacja diecezji włocławskiej „Ład Boży” nr 32, 11 sierpnia 2013 r.