Lokalizacja: Śródmieście, Stary Rynek
Idź do tego miejsca!
Ratusz we Włocławku powstał pod koniec XVIII wieku na Starym Rynku. Wcześniej w jego miejscu istniał starszy, prawdopodobnie średniowieczny budynek. Ów ratusz został zburzony z powodu złej kondycji tuż po tym, jak w wyniku II rozbioru Polski miasto dostało się pod zabór pruski.
Nowy ratusz był jednopiętrowym, murowanym budynkiem, ze schodami prowadzącymi do głównego wejścia i ozdobiony pilastrami. Posiadał też drugie wejście. Był niewielkich rozmiarów, ok. 26 x 14 metrów. W ratuszu mieściła się kancelaria (na parterze) a także areszt miejski. Wokół ratusza ustanowiono dwie drewniane studnie, z których handlujący na Starym Rynku mogli czerpać wodę. Studnie czerpały wodę z wodociągu przy ul. Łęgskiej.
Na początku XIX wieku ratusz wymagał już pierwszej naprawy z powodu swojego złego stanu. W 1819 roku władze miasta przeniosły archiwum do sali Kolegium wydzierżawionej od Kapituły, ponieważ uznały, że ratusz grozi zawaleniem. Wciąż jednak mieściły się tam biura.
Protokół nadzorczy wydany przez magistrat miasta 15 stycznia 1851 roku sugerował potrzebę pilnego przeniesienia biur z magistratu. Wówczas do tego nie doszło. W 1855 roku przeprowadzono remont budynku, którego koszt wyniósł ok. 500 rubli.
Ostatecznie magistrat miasta opuściła ratusz w 1871 roku. Zostały wówczas przeniesione do wynajmowanych mieszkań w domach przy ul. 3 Maja 22.
W 1872 ratusz został rozebrany. Kamienie po nim posłużyły przy budowie kamienic przy ul. Wiślanej 5 i Piekarskiej 18. Wraz z ratuszem rozebrano także stojące przy nim studnie. Zamiast nich wbudowano żelazną studnię na środku Starego Rynku, a w jej pobliżu urządzono basen do czerpania wody. Basen ten także usunięto po kilku latach, zaś studnię przemieniono na studnię artezyjską. Źródło: Wikipedia
